presentatie_kaspervdberg06

door: Mieke Grypdonck
Dat Andries Baart en ik bij elkaar aansluiting zouden vinden, had ik verwacht. Andries’ werk kende ik maar zeer beperkt. Ik had een artikel van hem gekregen via Jan Jukema die het dan weer van Marian Verkerk had. Daarin pleitte hij voor een nieuwe kijk op professionalisme. Niet het professionalisme van de regels, de protocollen, de deskundige overmacht, maar van de aanwezigheid, de afstemming en de dienstbaarheid. Geen cliëntimse, maar onvervalste dienstbaarheid. Betrokken op het lijden van de ander, en doen wat dan gedaan moet worden. Gebruik makend van de moderne technologie voor luie mensen – het internet – ging ik op zoek waar deze merkwaardige man vandaan kwam. En zo kwam ik uit bij andere artikelen van Baart. Daardoor wist ik ook dat hij zich vooral met arme mensen had beziggehouden. Met die kennis over Baart stuurde ik hem de scriptie op van Veerle Duprez, die onderzoek had gedaan over zelfmanagement en therapietrouw bij mensen uit de lagere sociale klasse. Het was een tweede studie in de reeks – de eerste was van Friede Simmes – en voor mij waren de resultaten ontstellend. De studie bracht op niet mis te verstane manier aan het licht hoe armoede en ziekte met elkaar vervlochten waren, hoe slecht de voorzieningen waren voor mensen die in armoede leefden, en hoe weinig hulpverleners daarvan wisten en nog minder van begrepen.

grypdonck_verpleegkunde_en_presentie

Het boek is het resultaat van de vele gesprekken die Mieke en Andries hebben gevoerd over de betekenis van presentie voor de verpleegkundige zorg en omgekeerd, over de betekenis van de verpleegkundige zorg voor presentie. Het boek is geen methodiekboek, maar het is een boek vol casuïstiek, dat de lezer uitnodigt tot meedenken en reflecteren, om zo vertrouwd te raken met presentie als een manier van doen, om zo uiteindelijke tot betere zorg te komen.

boekpresentatie_verpleegkunde_130508

Het huidig tijdsgewricht laat zich wat betreft de ggz kenmerken door het proces van  vermaatschappelijking.

Vermaatschappelijking betekent fundamenteel – en ik hanteer hier een definitie van Andries Baart – dat iemand van een positie buiten het gewone maatschappelijke verkeer en buiten het alledaagse sociale leven, weer deel kan nemen aan dat maatschappelijk leven, naar eigen wensen en vermogen (Baart, 2002). Anders gezegd: vermaatschappelijking beoogt uitsluiting tegen te gaan.

betekenis presentiebenadering voor sociale psychiatrie